De week van de hoogbegaafdheid deel 9
Ik neem jullie deze week mee en heb al heel veel verteld over jurre, vandaag probeer ik te vertellen wat het voor mij als mama doet.
Mama of papa worden is sowieso een grote stap en neemt een hoop zorgen met zich mee. Maar als je kindje dan anders is en extra zorg nodig heeft, maakt het het nog lastiger
Ik vind het heel intensief. Jurre staat altijd 'aan'. We moeten altijd alert zijn om alles voor te bereiden als we iets gaan doen. Naar een feestje en vergeten te vertellen dat we daar eten? Dan hebben we daarna een grote kans op een woedeaanval. Even een rustige dag? Nope, want zichzelf vermaken kan niet. Toe zijn aan een nacht doorslapen? Reken maar dat het drama wordt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het breekt me hart iedere keer weer als ik hem volop zie strubbelen met zijn emoties. Anderzijds geniet hij ook extreem van de leuke dingen, is hij mega dankbaar. Maar hij leeft eigenlijk echt in uiterste.
Inmiddels is in onze omgeving wel duidelijk welke zorg en aandacht jurre nodig heeft doordat hij zichzelf steeds meer echt laat zien. Maar hij heeft zich eerst altijd heel erg aangepast. Dan ga je zo twijfelen dat het aan jou ligt.
Wat is frustrerend vind, is dat er voor zwakbegaafde mensen heel veel zorg mogelijk is. Maar het vaak niet duidelijk is hoeveel zorg een hoogbegaafde nodig heeft. Hier zou echt veel meer aandacht voor mogen komen i.p.v. dat mensen denken dat het toch fijn is dat je kind slim is.
Ondanks dat het intensief is, geniet ik volop van alle momenten. Verlang ik af en toe naar een dag rust, maar als hij er niet is, dan mis ik hem ook weer.
Dit was het laatste stuk in de week van de hoogbegaafdheid. Ik hoop dat ik een klein inkijkje heb kunnen geven in ons traject. Ik heb heel veel mooie lieve en herkenbare reacties van jullie ontvangen, dat doet me goed 🥰 mocht je nog een vraag hebben, drop hem gerust hieronder!
Reactie plaatsen
Reacties